Biblia

Dz 5

²⁷Przyprowadziwszy ich stawili przed Sanhedrynem, a arcykap³an zapyta³: ²⁸"Zakazali¶my wam surowo, aby¶cie nie nauczali w to imiê, a oto nape³nili¶cie Jerozolimê wasz± nauk± i chcecie ¶ci±gn±æ na nas krew tego Cz³owieka?" ²⁹"Trzeba bardziej s³uchaæ Boga ni¿ ludzi - odpowiedzia³ Piotr i Aposto³owie. ³⁰Bóg naszych ojców wskrzesi³ Jezusa, którego stracili¶cie, zawiesiwszy na drzewie. ³¹Bóg wywy¿szy³ Go na prawicê swoj± jako W³adcê i Zbawiciela, aby daæ Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. ³²Dajemy temu ¶wiadectwo my w³a¶nie oraz Duch ¦wiêty, którego Bóg udzieli³ tym, którzy Mu s± pos³uszni". ⁴⁰A przywo³awszy Aposto³ów kazali ich ubiczowaæ i zabronili im przemawiaæ w imiê Jezusa, a potem zwolnili. ⁴¹A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli siê, ¿e stali siê godni cierpieæ dla imienia [Jezusa].

Ap 5

¹¹ I ujrza³em, i us³ysza³em g³os wielu anio³ów doko³a tronu i Zwierz±t, i Starców, a liczba ich by³a miriady miriad i tysi±ce tysiêcy, ¹² mówi±cych g³osem dono¶nym: "Baranek zabity jest godzien wzi±æ potêgê i bogactwo, i m±dro¶æ, i moc, i cze¶æ, i chwa³ê, i b³ogos³awieñstwo". ¹³ A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemi±, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, us³ysza³em, jak mówi³o: "Zasiadaj±cemu na tronie i Barankowi b³ogos³awieñstwo i cze¶æ, i chwa³a, i moc, na wieki wieków!" ¹⁴ A czworo Zwierz±t mówi³o: "Amen". Starcy za¶ upadli i oddali pok³on.

J 21

¹Potem znowu ukaza³ siê Jezus nad Morzem Tyberiadzkim. A ukaza³ siê w ten sposób: ²Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. ³Szymon Piotr powiedzia³ do nich: "Idê ³owiæ ryby". Odpowiedzieli mu: "Idziemy i my z tob±". Wyszli wiêc i wsiedli do ³odzi, ale tej nocy nic nie z³owili. ⁴A gdy ranek za¶wita³, Jezus stan±³ na brzegu. Jednak¿e uczniowie nie wiedzieli, ¿e to by³ Jezus. ⁵A Jezus rzek³ do nich: "Dzieci, czy macie co na posi³ek?" Odpowiedzieli Mu: "Nie". ⁶On rzek³ do nich: "Zarzuæcie sieæ po prawej stronie ³odzi, a znajdziecie". Zarzucili wiêc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyci±gn±æ. ⁷Powiedzia³ wiêc do Piotra ów uczeñ, którego Jezus mi³owa³: "To jest Pan!" Szymon Piotr us³yszawszy, ¿e to jest Pan, przywdzia³ na siebie wierzchni± szatê - by³ bowiem prawie nagi - i rzuci³ siê w morze. ⁸Reszta uczniów dobi³a ³odzi±, ci±gn±c za sob± sieæ z rybami. Od brzegu bowiem nie by³o daleko - tylko oko³o dwustu ³okci. ⁹A kiedy zeszli na l±d, ujrzeli ¿arz±ce siê na ziemi wêgle, a na nich u³o¿on± rybê oraz chleb. ¹⁰Rzek³ do nich Jezus: "Przynie¶cie jeszcze ryb, które¶cie teraz u³owili". ¹¹Poszed³ Szymon Piotr i wyci±gn±³ na brzeg sieæ pe³n± wielkich ryb w liczbie stu piêædziesiêciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilo¶ci, sieæ siê nie rozerwa³a. ¹²Rzek³ do nich Jezus: "Chod¼cie, posilcie siê!" ¯aden z uczniów nie odwa¿y³ siê zadaæ Mu pytania: "Kto Ty jeste¶?" bo wiedzieli, ¿e to jest Pan. ¹³A Jezus przyszed³, wzi±³ chleb i poda³ im - podobnie i rybê. ¹⁴To ju¿ trzeci raz, jak Jezus ukaza³ siê uczniom od chwili, gdy zmartwychwsta³. ¹⁵A gdy spo¿yli ¶niadanie, rzek³ Jezus do Szymona Piotra: "Szymonie, synu Jana, czy mi³ujesz Mnie wiêcej ani¿eli ci?" Odpowiedzia³ Mu: "Tak, Panie, Ty wiesz, ¿e Ciê kocham". Rzek³ do niego: "Pa¶ baranki moje!" ¹⁶I znowu, po raz drugi, powiedzia³ do niego: "Szymonie, synu Jana, czy mi³ujesz Mnie?" Odpar³ Mu: "Tak, Panie, Ty wiesz, ¿e Ciê kocham". Rzek³ do niego: "Pa¶ owce moje!". ¹⁷Powiedzia³ mu po raz trzeci: "Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?" Zasmuci³ siê Piotr, ¿e mu po raz trzeci powiedzia³: "Czy kochasz Mnie?" I rzek³ do Niego: "Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, ¿e Ciê kocham". Rzek³ do niego Jezus: "Pa¶ owce moje! ¹⁸Zaprawdê, zaprawdê, powiadam ci: Gdy by³e¶ m³odszy, opasywa³e¶ siê sam i chodzi³e¶, gdzie chcia³e¶. Ale gdy siê zestarzejesz, wyci±gniesz rêce swoje, a inny ciê opasze i poprowadzi, dok±d nie chcesz". ¹⁹To powiedzia³, aby zaznaczyæ, jak± ¶mierci± uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzek³ do niego: "Pójd¼ za Mn±!"